- zinətləndirmək
- f. Bəzəmək, süsləmək, bəzək vurmaq, yaraşıq vermək. Məgər bu səhranı zinətləndirən və ağacın özünə hüsn və lətafət verən biz yarpaqlar deyilik? F. K..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zinətləndirmə — «Zinətləndirmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zinət — is. <ər.> Bəzək, süs, yaraşıq. Rəhimin evində səhər tezdən qonaqlıq tədarükü görülürdü. Bahar, Rəhimə və Rahim süfrənin zinəti ilə məşğul idilər. S. S. A.. Hünərdir əmrə ilk zinət, onun hüsnündə məna var. S. V.. Çoxdur hədiyyələr insan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müzəyyən — sif. <ər.> Zinətlənmiş, bəzənmiş, bəzək verilmiş; zinətli, bəzəkli. Rəngarəng gül, giyah ilə müzəyyən çəməndə iki çadır qurulmuşdur. M. F. A.. Otağın iki üzbəüz tərəfi döşəklərlə müzəyyən idi. T. Ş. S.. Müzəyyən qılmaq – bax müzəyyən etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rövnəq — is. <ər.> klas. Parlaqlıq, gözəllik, zinət; lətafət, təravət; işıq. Gülşənin rövnəqisən, zinəti bağü çəmənin. M. P. V.. Nədən qəhrəmanım çıxmayır düzə? Rövnəq deyilmidir günəş gündüzə? M. R.. Rövnəq tapmaq – daha da gözəlləşmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təzyin — ə. bəzək düzək vermə; zinətləndirmə, bəzəmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəzəmək — f. 1. Zinətləndirmək, yaraşıq vermək, gözəlləşdirmək, qəşəngləşdirmək, nəzəri cəlb edəcək gözəl bir vəziyyətə salmaq. Evləri bayraqlarla bəzəmək. Seçki məntəqəsini bəzəmək. – Göy üzünü bəzər parlaq ulduzlar. H. C.. 2. məc. Mübaliğəli şəkildə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süsləmək — f. Bəzəmək, zinətləndirmək, bəzək, yaraşıq vermək. Şairləri qanadında bəsləyən; İnsanların həyatını süsləyən; İncə ruhlu mələklərə and olsun. M. Müş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaraşdırmaq — f. 1. Uyğunlaşdırmaq, yaraşan bir şəklə salmaq. 2. Yaraşıqlı etmək, yaraşıq vermək, zinətləndirmək, bərbəzək vermək. 3. Yan yana düzmək; tutuşdurmaq. Sözü sözə yaraşdırmaq. 4. Əsassız bir şeyi inanılacaq dərəcədə birisinə isnad etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhzun — sif. <ər.> Hüznlü, həzin, kədərli, qəmli, məlul, dərdli. Hüsaməddin baş endirib durdu, Qətibə isə qara və məhzun baxışlı gözlərini ona tərəf çevirdi. M. S. O.. <Dərviş:> Ruqiyyə məlul və məhzun z. evə getdi. A. D.. Qız məhzun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti